 |
Niemcy, 1994, 105 min
Reżyseria - Peter Weltz
Scenariusz - Stefan Kolditz
Zdjęcia - Michael Schaufer
Muzyka - Neil Quinton
Występują - Anna Thalbach, Maria Schrader, Max Tidof, Jaecki Schwarz
|
|
Lisa opuszcza rodzinne miasteczko, które musi zniknąć z powierzchni ziemi, by ustąpić miejsca największemu polu golfowemu Europy. Anna natomiast jest w drodze już od trzech lat. Zostawiła dziecko i męża w wiosce na Rugii i kolejny raz szuka pracy jako piosenkarka. Drogi obu kobiet krzyżują się w banku, gdzie Lisa próbuje dokonać napadu. Ktoś wytrąca jej pistolet z ręki, broń upada pod nogi Anny. Obie kobiety razem obrabowują bank, zanim jeszcze zdążyły się poznać. Mały przyjaciel Lisy, szczur Nikita pomaga im strzelać, zaś obie każą zakładnikom zaintonować na pożegnanie hymn narodowy. Szczególnie zaskakujący dla obecnych jest fakt, że Lisa odstępuje biednemu dłużnikowi, spłacającemu kredyt, część swojego łupu.
Anna i Lisa rozpoczynają nieprzerwany łańcuch rozbojów w całym kraju, dzięki czemu zyskują sobie miano najpopularniejszego duetu gangsterskiego w powojennej historii Niemiec. Jak Robin Hood zawsze mogą liczyć na pomoc ludzi i dzięki temu za każdym razem udaje im się umknąć. A nie jest to łatwe, bowiem jeżdżą rzucającym się w oczy samochodem - czajką z 1964 roku. Anna cieszy się wreszcie upragnioną sławą, której nie zaznała jako piosenkarka, natomiast Lisą powoduje przekonanie, że nie ma nic do stracenia. Tymczasem stworzono specjalny oddział policji, który ma za zadanie szybko i systematycznie położyć kres napadom. Oczywiście nie można takiej akcji powierzyć dwóm sympatycznym wprawdzie, ale nie mającym na swoim koncie wielu sukcesów kolegom Brehme i Jungowi. Na czele oddziału staje Neuss, znany jako ambitny krwiożerca.
Pewnego razu Anna i Lisa przypadkiem trafiają na napad "obcych rabusiów" i muszą bezczynnie przyglądać się jatce, jaką gotuje oddział specjalny. Stają się ofiarami perfidnej kampanii, będącej pomysłem Neussa i mającej na celu zniszczenie ich popularności wśród społeczeństwa. Chodziło o to, by zostały uznane za niebezpieczne terrorystki, które mają na sumieniu życie dwóch zakładników.
Bertolt Brecht powiedział, że większym przestępstwem jest założenie banku, niż napad na bank. Jedna z bohaterek "Burning Life" mówi: "rabujemy banki, nie ludzi, a przecież to różnica".
To anarchistyczny film na wesoło, dowcipny road-movie, który dzięki kontekstowi czasów przełomu, zyskuje nowe znaczenie. W Niemczech był wielkim sukcesem kasowym.
|
| PETER WELTZ |
Urodził się w 1963 roku w Berlinie. W 1989 roku skończył studia w Wyższej Szkole Filmowej w Babelsbergu. Pracuje także dla telewizji.
|
| Filmografia |
1988 Willkommen in der Kantine (kr.m.); 1989 Unsere Familie; 1990 Banale Tage; 1992 Babysitter; 1993 Der Kleine und der Alte Man; 1994 Burning Life
|
| Linki |
W poszukiwaniu "Burning Life" polecić możemy jedynie IMDb
|
|
