 |
Jugosławia 1989, 151 min.
Reżyseria - Emir Kusturica
Scenografia - Goran Mihić
Zdjęcia - Vilko Filać
Muzyka - Goran Bregović
Występują - Bora Todorović, Davor Dujmović, Ljubica Adjović
Nagroda za reżyserię na MFF w Cannes 1989
|
|
"Wiem, że kiedyś Bóg był na dole, ale nie mógł sobie poradzić z Cyganami i teraz jest na górze" Tak mówi jeden z bohaterów filmu Kusturicy. Jest to bowiem film, w którym realizm przemieszano z surrealizmem, opis nędznego bytowania z magią, okrucieństwo z tkliwością, brutalność z pięknymi snami. Jest to po prostu chłopiec w okularach, jego kulawa siostrzyczka, ich wujek, ich babcia. Ta Baba, jak ją nazywają dzieci, tęga Cyganicha, to kobieta o wielkim sercu. Zna wszystkich i wie wszystko, kocha swoich bliskich, jako znachorka niesie pomoc sąsiadom. Do jej piersi zawsze można się przytulić, wyznać najgorsze uczynki, wypłakać się. Ona jednak pozostanie jak skała, kiedy dopełnią się losy jej wnuka Perhana, na początku dobrego chłopca w okularach, a potem nieszczęśnika uwikłanego w przestępczy proceder.
Krytyka przypisywała "Czasowi Cyganów" takie parantele, jak kino Felliniego (w jednym z bohaterów dopatrywano się podobieństwa do Zampano z "La Strady") czy Tarkowskiego (sny Perhana przyrównywano do snów Iwana z "Dziecka wojny"). Wydaje się jednak, że słuszniejsze byłoby przyrównanie "Czasu Cyganów" do Chagalla. Bo jak Chagall, także i Kusturica uważa, że najważniejsza jest cudowność życia. Taplające się w kałużach gęsi, kroczący dumnie indor, gruba, dobrotliwa Baba, snujący się welon cygańskiej panny młodej to symbole, znaki cygańskiego getta w Skopje. Jakże są bliskie chagallowskim kogutom, osłom, latającym skrzypkom i narzeczonym z małych żydowskich miasteczek starej Rosji. Czas tego świata rządzi się inną logiką, karmi innymi mitami niż nasz. I dlatego nadal trwa.
|
| EMIR KUSTURICA |
|
| Filmografia |
1981 Czy pamiętasz Dolly Bell?; 1985 Tata w podróży służbowej; 1989 Czas Cyganów (Dom wisielców); 1992 Arizona Dream; 1995 Underground; 1997 White Cat, Black Cat
|
| Linki |
Całkiem nieźle opracowanych "Cyganów" znaleźć można na stronach The Brownflower Creative Group. Są tam informacje, zdjęcia i garść linków. Jak zwykle niezastąpiona IMDb
podaje więcej szczegółów i linki do kilku recenzji.
|
|
